Filipijnen link movie + verhaal

10 maart 2017 - Nepalganj, Nepal

Link movie

Tijdens reizen krijg je veel tijd om na te denken over van alles en nog wat. Helemaal na twee maanden is het boven in je koppie wel wat relaxter. Dit zorgt voor de nodige creativiteit, het  resulteert bij mij en Tes in drie bedrijfsplannen uiteraard geheel uniek in zijn vorm en zonder twijfel 100 procent kans op groot succes ;). Gein natuurlijk maar het is heerlijk om zo de avonden door te brengen met fantaseren over wat er nog gaat gebeuren in ons leven. 

Bij kiten heb je geen last van gedachten, de focus is op de zee voor je, de harde wind ruist in je oren en middels de bar in je handen controleer je de wind die jouw en je board vooruit knallen! Dit was een van de redenen om nog eens terug te gaan naar de Filipijnen, om precies te zijn naar het eiland Boracay. Met 98 % kans op wind een top bestemming om te kiten. De eerste twee weken bestonden uit wakker worden, relaxt ontbijten, wandelingetje over het strand richting onze kite school waar onze spullen lagen en vervolgens een ochtend sessie op het water. Heerlijk, oefening baard kunst en zowel Tes als ikzelf worden elke dag iets beter. Tes begint met springen en Fred zijn sprongen krijgen een status van (beetje) vliegen.
Sommige dagen zien we al kitent de zon onder gaan en na zoveel inspanning krijg je natuurlijk trek. Smoke ,ons favoriete restaurant die we in ons eerst bezoek drie jaar geleden hadden ontdekt, had een vestiging precies naast onze kite school. Je raad het al, geen gerecht is onbeproefd achter gebleven, heerlijk! Tijdens de twee weken op Boracay komen mijn broertje Jan Jaap en zijn vriendin Gabrielle ook op bezoek. Jaapie is ook aan het reizen door Azië. Het is, geweldig om elkaar zover van huis te ontmoeten. We eten bij een restaurant, het Spider House, een soort van houten kunstwerk gebouwd tegen de rotsen boven de zee. Het uitzicht, het samen zijn en de sushi zijn geweldig!!

Na Boracay staat een bezoek aan de oom en tante van Tes op het eiland Negros op de planning. We worden warm onthaald door Che (neef van Tes). Het zijn gezellige dagen. Het nichtje van Tes, AnneLois, is geen kleine meid meer en kan zelfs Engels praten. Tante Susan neemt ons weer mee naar haar geboorte dorp. Het is elke keer zo gaaf om met de lokale bevolking mee op pad te mogen. Bij aankomst in het dorp word er een kip voor ons gevangen en geslacht (toch effe iets anders dan de plof kip uit nl). Er word citroengras van het land geplukt, pepertjes en fruit. De lunch smaakt fantastisch!
Een lunch is hier niet compleet zonder een Lomboi (zelf gemaakt sigaartjes van bladeren uit de omgeving) en een glaasje rum. 
Na de lunch moeten we de bergen in om rijst te brengen. Een aantal boeren stappen op een carabao, Fred wil dit ook proberen. Met zijn achterhoekse roots moet ie toch wel een koe meester kunnen zijn. Na 5 sec op het beest te hebben gezeten en 2 leuke foto’s vindt de carabao het wel mooi geweest en begint te rennen. Fred stuitert dwars door het dorp (waar iedereen kapot gaat van het lachen) halverwege gooit ie zichzelf van de carabao. Een paar schaafwonden en vol adrenaline stapt Fred toch maar gewoon de truck in om boven te komen. 
Ons bezoek sluiten we af met een feestmaal. Het menu is tot stand gekomen tijdens een avondje rum drinken met neefje Brian, zwager Buddha en zijn maat Maue. Haai, stingray, local chicken, octopus noem het maar op het stond op tafel. 

De volgende dag vertrekken we naar het behekste eiland Siquijor. Filipinos van andere eilanden durven er haast niet te komen omdat er Black magic op het eiland is. Op het Eiland is daar weinig van te merken. Het is echt een paradijs! In de ochtend lopen we hard over een prachtig strand, overdag rij je op je scooter van waterval naar waterval en in de avond eet je bij de lekkerste grill restaurantjes langs de weg. Het zijn 3 heerlijk ontspannen dagen met af en toe lekker luxe eten! 

Doordat we aan het begin gekozen hadden om veel te kiten hebben we ons de laatste weken te houden aan een jawel vooruit gepland strak reis schema. Na Siquijor varen we in de avond met grote boot richting het eiland Cebu. We komen laat aan in het dorpje Oslob.  De enige reden om daar te komen zijn de Whalesharks. Om half zes in de ochtend plannen we meteen een trip om deze prachtige beesten te kunnen zien. Het was ons al verteld maar het is nog veel erger als je het met de lijve meemaakt. De vissen worden 100 m van de kust elke dag gevoerd, met wel 20 bootjes per keer te gelijk worden de toeristen het water in gedrukt. Eenmaal in het water is de ervaring om met de wailsharks te zwemmen super spannend en te gek. Na deze ervaring knaagde er wel wat aan ons geweten, de haaien zoeken zelf geen eten meer en zijn eigenlijk ondervoed. Aan de andere kant….. wel mooi die vissen gezien. Om 11 uur staan we gedouched en al te wachten op de bus richting Moalboal. Dit is onze laatste bestemming voordat we naar Nepal vliegen vanuit Cebu city. Moalboal is een leuk duikers dorp en staat bekend om de hoeveelheid schildpadden en de 10000000 sardines in het water. Je loopt vanuit het strand het water in en zwemt 25m verder en wanneer je dan naar beneden kijkt  zien je werkelijk waar een muur van glinsterende vissen. De muur beweegt flexibel mee wanneer je naar beneden duikt. Het is echt een bizarre en mooie ervaring!  
Naast de vissen en schildpadden gaat iedereen hier ook naar toe voor de beroemde canyonning bij de grote Kawasan waterval. Het is een van onze gaafste ervaringen in de Filipijnen. Achterop een motor wordt je naar de top van een heuvel gebracht, vanuit daar wandel je door het oerwoud naar de ingang van de canyon. Eenmaal in de canyon spring je meteen van een rots in het echt kraak helder blauwe water en laat je je door de stroming van rockpool maar rockpool drijven. Tussendoor krijg je de meest mooie sprongen voor geschoteld. Heerlijk je voelt je weer een klein kind! Vliegen, schreeuwen en lachen als je weer bovenwater komt. Ook in Moalboal genieten we elke avond van bizar mooie zonsondergangen onder het genot van een biertje. We realiseren ons dat we in onze volgende bestemming geen zee meer gaan zien. We kijken er echt naar uit maar vinden het ook een beetje spannend want over 2 dagen slapen we in Kathmandu in Nepal, wauw!!!! 

Dikke knuffel van ons

Foto’s

3 Reacties

  1. Elke:
    10 maart 2017
    Wauw super gaaf! Heerlijk verhaal om te lezen. Veel plezier in Nepal! X
  2. Herman:
    10 maart 2017
    En weer een geweldig verslag en wat een mooie foto's! En nu naar Nepal: mooi ट्यागहरू !
  3. Josje:
    12 maart 2017
    Super leuk Tes en Fred!! Die koe maakt me steeds weer aan het lachen! :)
    Geniet van Nepal!! :) xx